Oriëntatie en de onbewuste taal van steden, stations en winkels zijn onmisbaar om niet te verdwalen en je weg te vinden waarbij ontwerper Fenne Roefs uitlegt dat we continu signalen oppikken uit onze omgeving zoals gebouwen, kleuren, geluiden en pictogrammen waardoor navigatie vanzelfsprekend lijkt zoals in Utrecht waar kanalen en kerktorens fungeren als natuurlijke oriëntatiepunten omdat hun aanwezigheid direct duidelijk maakt waar je bent of waar je naartoe moet maar dit principe strekt zich verder uit naar moderne stations zoals Utrecht Centraal, waar alle bewegwijzering zorgvuldig doordacht is met treinnummers, lampen en borden die bewust loodrecht op de looprichting zijn geplaatst om essentiële reisinformatie onmiddellijk herkenbaar te maken terwijl minder belangrijke zaken zoals winkelnamen parallel lopen wat de onbewuste communicatie in openbare ruimtes vergemakkelijkt omdat je hersenen instinctief signalen interpreteren zoals de kleur rood die zowel voor gevaar als voor vertrouwde merken kan staan maar afhankelijk van context een totaal andere betekenis krijgt wat het belang benadrukt van coherentie in ontwerp en verwachting omdat inconsistentie, zoals bij huisnummers die onlogisch zijn aangebracht, tot verwarring kan leiden wat zelfs gevaarlijk wordt als hulpdiensten het juiste adres niet snel vinden, zoals in Groenmarktstraat waar huisnummer drie haast onvindbaar is terwijl deze tactieken in winkels zoals supermarkten en IKEA juist bewust worden ingezet om klanten langer binnen te houden zodat ze meer kopen dan gepland omdat onduidelijkheid soms strategisch gebruikt wordt om consumentengedrag te beïnvloeden wat aangeeft dat verdwalen niet altijd toeval of persoonlijke fout is maar vaak bewust het resultaat van zorgvuldig ontworpen omgevingen waardoor bewustwording van deze subtiele manipulaties je helpt te begrijpen waarom je soms onbedoeld verdwaalt of meer uitgeeft dan verwacht.
