O mestre silencioso da bossa nova. João Gilberto revolucionou a música brasileira cunha nova forma de cantar e tocar a guitarra, creando unha sonoridade única que deu vida á bossa nova e marcou a historia da música mundial. Nacido en 1931 en Juazeiro, Bahía, foi un artista obsesivo, perfeccionista e innovador, que transformou a maneira de interpretar o samba ao reducir os seus excesos e engadirlle unha cadencia máis pausada e sofisticada. O seu álbum Chega de Saudade (1959) inaugurou oficialmente a bossa nova, establecendo os seus trazos principais: un canto íntimo e contido, unha harmonización refinada e unha técnica de guitarra que imitaba o ritmo sincopado da percusión do samba. A súa interpretación de Garota de Ipanema, ao lado de Tom Jobim e Astrud Gilberto, levou a música brasileira ao escenario internacional, converténdose nunha icona cultural e influenciando artistas de todo o mundo. Perfeccionista ata o extremo, João pasaba horas buscando a sonoridade exacta en cada nota, transformando cancións simples en obras de arte minimalistas. A súa influencia sobrepasa a bossa nova, inspirando desde músicos de jazz ata artistas experimentais, que recoñeceron nel un mestre da sutileza e da expresividade. A pesar do seu temperamento reservado e dunha vida persoal marcada polo illamento, o seu legado segue vivo en cada acorde preciso, en cada pausa medida e en cada palabra dita case en segredo. João Gilberto non só foi o pioneiro dun xénero, senón que redefiniu a idea mesma de interpretación musical, demostrando que a forza da música non está no volume, senón na intención e na delicadeza.
