Een analyse van racisme, feminisme en verzet Het evenement onderzoekt het mythische beeld van Carmen, een Roma-vrouw die vaak wordt afgebeeld als hyperseksueel en ongetemd, en legt uit hoe dit stereotype is gebruikt om de Roma-gemeenschap te marginaliseren. In de 19e eeuw symboliseerde Carmen alles wat vrouwen niet mochten zijn volgens het dominante patriarchale ideaal: ze was onafhankelijk, werkte in de publieke sfeer en was baas over haar seksualiteit. Moderne vertolkingen tonen vaak een 'emancipatoire' Carmen die echter haar cultuur moet afzweren om geaccepteerd te worden, wat het stereotype van de 'achtergestelde' Roma-gemeenschap in stand houdt. Roma-feministen zetten zich af tegen deze stereotypering en pleiten voor een inclusieve benadering van feminisme. Ze benadrukken dat ze zowel het patriarchaat als racisme bestrijden. Tegelijkertijd verwerpen ze de westerse verwachting dat emancipatie alleen mogelijk is door hun culturele identiteit los te laten. In plaats daarvan benadrukken ze dat Roma-vrouwen hun unieke perspectieven en vormen van verzet kunnen bijdragen aan bredere emancipatiebewegingen. Historische context speelt een belangrijke rol in het gesprek. De Roma-gemeenschap, oorspronkelijk afkomstig uit Noordwest-India, heeft eeuwenlang vervolging ondergaan in Europa, inclusief slavernij, culturele repressie en systematische marginalisatie. Taal, klederdracht en nomadisme werden verboden, en de gemeenschap werd vaak afgebeeld als primitief en gevaarlijk, wat sociale uitsluiting legitimeerde. Hoewel er tegenwoordig geen wetten meer bestaan tegen Roma, leeft de historische discriminatie voort, met armoede en sociale uitsluiting als blijvende gevolgen. Ook taal en identiteit komen aan bod. In Spanje wordt het woord "Gitano" (zigeuner) met trots gebruikt door de Roma-gemeenschap, maar internationaal wordt het als denigrerend beschouwd. Het evenement benadrukt hoe taal een krachtig instrument kan zijn in de strijd om zelfrepresentatie. Ten slotte wordt verzet besproken. Strategieën zoals humor, ironie en de collectieve kracht van gemeenschappen zijn van oudsher gebruikt om vervolging te weerstaan. Roma-feministen benadrukken dat collectieve solidariteit, die soms verkeerd wordt begrepen als onderwerping aan de groep, juist een sleutel tot hun overleving is. De sprekers roepen op om verder te kijken dan het stereotype van Carmen en de Roma-gemeenschap te zien als een bron van culturele rijkdom en emancipatoire kracht. Het evenement sluit af met de oproep om de stemmen van Roma-vrouwen serieus te nemen en hun perspectieven te omarmen in de strijd voor sociale rechtvaardigheid.
