Hugo Brandt Corstius: Taalvirtuoos en Controversieel Chroniqueur. De avond gewijd aan Hugo Brandt Corstius belichtte zijn leven als geliefd stilist, gevreesd polemist en humoristisch schrijver. Centraal stond de biografie "Ik heb nooit gelogen" van Elsbeth Etty, die zijn rijke oeuvre en complexe persoonlijkheid uiteenzet. Brandt Corstius, bekend onder vele pseudoniemen zoals Piet Grijs en Battus, experimenteerde onophoudelijk met taal en journalistieke genres. Zijn boek "Opperlandse Taal- & Letterkunde" wordt als meesterwerk beschouwd, waarin hij taalgrappen en creatieve manipulaties van de Nederlandse taal systematiseerde. Deze speelse omgang met taal contrasteerde met zijn scherpe polemieken, die zowel bewondering als afkeuring opriepen. In discussies werd zijn nalatenschap kritisch benaderd. Zijn polemische stijl, vaak grensoverschrijdend en provocerend, wordt gezien als een product van zijn tijd, maar roept vragen op over de houdbaarheid en morele implicaties ervan. Zijn fascinatie voor systematiek, wiskunde en taal resulteerde in briljante vondsten, maar bleef soms hermetisch en elitair. Etty beschreef ook de tragiek van zijn latere jaren, waarin hij ondanks beginnende dementie bleef schrijven. Dit toont zijn onvermoeibare toewijding aan het schrijverschap. Zijn privéleven, doordrenkt van complexiteiten en controverse, was even fascinerend als zijn werk. Zijn relaties, zowel persoonlijk als professioneel, illustreerden zijn veelzijdigheid maar ook zijn ongrijpbaarheid. De avond reflecteerde op zijn invloed op de Nederlandse journalistiek en literatuur, terwijl ook parallellen werden getrokken naar hedendaagse columnisten. De vraag of Brandt Corstius vandaag relevant zou zijn, bleef onbeantwoord, maar zijn innovatieve taalspel en scherpe analyses blijven een inspiratiebron. Een avond vol humor, reflectie en eerbetoon aan een unieke stem in de Nederlandse literatuur.
