Ena Sendijarević, scenarioschrijver en filmmaker, ziet het makerschap als een combinatie van intensiteit, creativiteit en verantwoordelijkheid. Haar films, gekenmerkt door kleurgebruik, absurdistische personages en scherpe humor, reflecteren haar persoonlijke en artistieke groei. Met titels als Take Me Somewhere Nice en Sweet Dreams heeft ze zowel publiek als critici weten te verrassen. Haar werk onthult de spanning tussen artistieke vrijheid en de eisen van een industrie die voortdurend prestatie verlangt. "Films maken is een marathon," zegt ze, waarin intuïtie centraal staat. Dit is cruciaal bij het nemen van beslissingen die vaak moeilijk te verantwoorden zijn aan anderen, maar essentieel voor de authenticiteit van een project. Met Sweet Dreams, haar tweede speelfilm, heeft ze een verhaal gebracht dat de koloniale geschiedenis van Nederlands-Indië verweeft met hedendaagse reflecties over macht en schuld. Dit toont haar bereidheid om complexe thema’s aan te snijden. "Een goed werk verhoudt zich tot de wereld," stelt ze, wat verklaart waarom ongemak en controverse niet worden geschuwd in haar werk. Haar keuze om te reflecteren op ongelijkheden, zoals die tussen West-Europa en de rest van de wereld, ontstond deels tijdens de productie van Take Me Somewhere Nice, waarin ze sociale en economische verschillen observeerde. Sendijarević benadrukt dat personages in haar films niet eendimensionaal mogen zijn. Net zoals mensen in het echte leven onvoorspelbaar zijn, weerspiegelt haar werk deze veelzijdigheid. "We zijn allemaal tegenstrijdig," zegt ze, wat haar personages menselijk en intrigerend maakt. Ondanks de strijd en onzekerheden in het vak, blijft haar ambitie groot. Met een concreet doel om negen speelfilms te maken, waarvan de derde inmiddels in productie is, ziet ze haar carrière als een voortdurend evoluerend proces. Haar werk inspireert niet alleen, maar daagt ook uit, zowel op het scherm als in de samenleving.
