De introspectieve reis van Eva: Macht, zelfbeeld en generatiekritiek. In de wekelijkse talkshow Plein Publiek gaat programmamaker Katharina Scheul in gesprek met schrijver en journalist Eva Hofman over haar debuutroman Josefien. Het gesprek draait om thema's als zelfbeeld, macht binnen vrouwenrelaties en de invloed van sociale media. De roman volgt het leven van het personage Eva, een jonge vrouw die vastzit in een middelmatig bestaan met een oninspirerende baan en relatie. Eva is een hoofdpersoon die niet geliefd is bij de lezer, omdat ze cynisch, egocentrisch en besluiteloos is. Ze wil meer van het leven, maar onderneemt geen actie. Pas wanneer ze terugdenkt aan Josefien, een vrouw die alles bereikt wat Eva wilde, begint haar reis naar verandering. De machtsverhoudingen tussen vrouwen zijn een belangrijk thema in de roman. Dit wordt geïllustreerd in Eva’s relaties met Josefien, Hedwig en een influencer die een ideaalbeeld van het leven aan Oxford verkoopt. Eva vergelijkt zichzelf voortdurend met deze vrouwen en probeert macht over hen te krijgen, bijvoorbeeld door te proberen de vriend van Hedwig te veroveren. Deze dynamiek symboliseert bredere sociale kwesties rond status, rivaliteit en het verlangen naar erkenning. Een opvallende wending in de roman is de perspectiefwisseling van de derde persoon naar de ik-persoon. Dit markeert het moment waarop Eva haar introspectieve fase verlaat en weer naar de wereld kijkt. De roman reflecteert op hoe de sociale media-cultuur jongeren dwingt zichzelf voortdurend te vergelijken met anderen, wat leidt tot zelfvervreemding. Hofman bespreekt hoe online platforms mensen opsluiten in een 'spiegelpaleis' waar ze constant hun eigen profiel perfectioneren. De roman stelt de vraag: "Hoe moet een mens zijn?" Eva’s zoektocht naar een antwoord weerspiegelt een breder generatievraagstuk. In een wereld waar zelfexpressie op sociale media centraal staat, ontstaat het risico dat mensen vergeten wie ze werkelijk zijn. De roman roept op tot reflectie en moedigt aan om soms het lawaai van sociale media te onderbreken om jezelf weer te horen. Hofman benadrukt dat de mogelijkheid om jezelf af te leiden altijd voorhanden is, maar dat het belangrijk is om ruimte te houden voor eigen gedachten. De lezer blijft achter met de vraag of Eva haar transformatie daadwerkelijk voltooit. De roman biedt daarmee niet alleen een verhaal, maar ook een maatschappelijk commentaar.
