De symbioceen belooft een toekomst waarin mens en natuur samenwerken. Het antropoceen heeft geleid tot vernietiging, met grootschalige vervuiling en verlies van biodiversiteit als resultaat. Dit destructieve tijdperk vereist een radicale herziening, geïnspireerd door symbiotische relaties zoals die tussen microbiomen en het menselijk lichaam. De symbioceen stelt voor om technologieën en systemen te baseren op natuurlijke processen die regeneratief en cyclisch zijn. Voorbeelden hiervan zijn 'symbiotefacten', duurzame en biologisch afbreekbare objecten die ecosystemen versterken in plaats van schade aanrichten. Daartegenover staan de 'terraforms', vernietigers van de aarde, zoals zichtbaar in de kolenmijnen van de Hunter Valley. Deze mijnen hebben het landschap veranderd van een vruchtbare regio in een uitgestrekt, vervuild gebied vol ecologische en sociale schade. 'Terranasianen', aardescheppers, staan aan de andere kant van het spectrum en streven naar herstel en duurzaam beheer van de planeet. Tegelijkertijd roept 'terrafurie', de woede over politieke traagheid ondanks duidelijk wetenschappelijk bewijs, op tot actie. De symbioceen biedt een visie waarin economie, cultuur en technologie worden geïntegreerd in de natuurlijke processen van het leven. Het is een oproep om giftige praktijken te vervangen door systemen die volledig circulair en regeneratief zijn. Deze verschuiving vereist creativiteit, wetenschappelijke innovatie en een diep respect voor het web van het leven. Het doel is een wereld waarin menselijke activiteit niet langer schadelijk is, maar bijdraagt aan de gezondheid van de planeet. De symbioceen biedt hoop en vraagt om urgentie. Het is een visie van balans en wederzijds voordeel.
