Kloktijd en de zoektocht naar balans: de impact van tijd op ons leven. De kloktijd, ooit een hulpmiddel om structuur aan ons leven te geven, is uitgegroeid tot een dwingende kracht die onze beleving van tijd diepgaand beïnvloedt. Suzanna Bloem legt uit hoe de overgang van zonnetijd naar uniforme kloktijd tijdens de industriële revolutie ons bestaan fundamenteel veranderde. Waar tijd vroeger lokaal en organisch werd bepaald, uniformiseerde de kloktijd onze levens, maar bracht daarmee ook stress, druk en psychisch lijden. De introductie van kloktijd leidde tot een scheiding tussen drie soorten tijd: wereldtijd, kloktijd en beleefde tijd. Beleefde tijd, die ons perspectief geeft op het verleden en de toekomst, staat vaak haaks op de strikte meetbaarheid van kloktijd. Dit spanningsveld kan leiden tot gevoelens van vastzitten, zoals bij een patiënt die dwangmatig tikte om haar innerlijke tijd vooruit te bewegen. Zulke voorbeelden illustreren hoe ons moderne leven ons soms van onze menselijke natuur vervreemdt. Bloem benadrukt dat muziek een brug kan slaan tussen deze verschillende tijdsbelevingen. Op de psychiatrische afdeling werkt ze met patiënten aan muziekcomposities die hen helpen hoop en toekomstperspectief te hervinden. Muziek biedt een tastbare ervaring van tijdloosheid en verbinding, waardoor patiënten hun genezingsproces beschrijven als een reeks kantelmomenten die hoop bieden in een grillige weg naar herstel. De dominantie van kloktijd heeft ons op een unieke manier met tijd verbonden, maar ook van onszelf verwijderd. Door kunst, muziek en betekenisvolle ervaringen kunnen we balans vinden tussen kloktijd en onze innerlijke tijdsbeleving. Dit brengt ons terug naar een meer menselijke en complete manier van tijd ervaren.
