Roberto Burle Marx foi un destacado arquitecto paisaxista brasileiro, nado o 4 de agosto de 1909 en São Paulo e falecido o 4 de xuño de 1994 preto de Río de Xaneiro. É amplamente recoñecido por introducir o modernismo na arquitectura paisaxista de Brasil e por deseñar numerosos parques e xardíns que o fixeron mundialmente famoso. Ademais do seu labor como paisaxista, Burle Marx destacou como pintor, escultor, ecólogo, naturalista, artista e músico, reflectindo unha versatilidade artística que influíu profundamente no deseño de xardíns tropicais no século XX. A súa primeira inspiración no ámbito do paisaxismo xurdiu durante unha viaxe a Alemaña en 1928, onde frecuentou o Xardín Botánico de Berlín e descubriu a riqueza da flora brasileira. Ao regresar a Brasil en 1930, comezou a coleccionar plantas arredor da súa casa e iniciou estudos na Escola Nacional de Belas Artes de Río de Xaneiro, onde se relacionou con figuras prominentes da arquitectura moderna brasileira, como Lúcio Costa e Oscar Niemeyer. En 1932, Burle Marx realizou o seu primeiro proxecto paisaxístico para unha residencia privada dos arquitectos Lúcio Costa e Gregori Warchavchik. Este proxecto marcou o inicio dunha colaboración que se estendería a proxectos emblemáticos, como o Pabellón de Brasil na Feira Mundial de Nova York en 1939 e o complexo da Pampulha en 1942. En 1949, adquiriu o Sítio de Santo Antônio da Bica, nos arredores de Río de Xaneiro, onde estableceu un vasto xardín e colección de plantas tropicais. Este lugar, coñecido hoxe como Sítio Roberto Burle Marx, alberga máis de 3.500 especies de plantas e foi declarado Patrimonio Mundial pola UNESCO en 2021, destacando o seu deseño modernista e a súa importancia na preservación ambiental e cultural. Ao longo da súa carreira de 62 anos, Burle Marx completou case 3.000 proxectos de xardíns e parques en diversos países, incluíndo Brasil, Arxentina, Chile, Francia, Sudáfrica e Estados Unidos. O seu traballo caracterizouse por un enfoque abstracto e artístico, integrando elementos como a auga e a vexetación nativa brasileira nos seus deseños. Ademais, foi un dos primeiros en abogar pola conservación das selvas tropicais de Brasil, contribuíndo significativamente ás ciencias botánicas coa descuberta de novas especies de plantas, das cales máis de 50 levan o seu nome. A súa influencia esténdese máis aló do paisaxismo, xa que tamén se destacou como pintor, escultor, ilustrador e deseñador de xoias, reflectindo unha profunda conexión coa arte e a natureza. A súa morte o 4 de xuño de 1994 marcou o fin dunha era no deseño paisaxístico, pero o seu legado continúa inspirando e influíndo a xeracións de arquitectos e artistas en todo o mundo.
