Oscar Niemeyer foi un arquitecto brasileiro recoñecido mundialmente polo seu enfoque innovador e a súa capacidade para combinar formas curvas e estruturas futuristas coa funcionalidade arquitectónica. Nacido en 1907 en Río de Xaneiro, destacou como un dos principais expoñentes do modernismo arquitectónico, influenciado polos ideais de Le Corbusier pero cunha visión propia baseada na fluidez das liñas e na harmonía coa paisaxe. A súa obra máis emblemática é o conxunto arquitectónico de Brasília, proxecto no que colaborou co urbanista Lúcio Costa para deseñar a nova capital de Brasil, creada desde cero en 1960. Entre os edificios máis icónicos dese proxecto atópanse o Palacio do Planalto, o Congreso Nacional e a Catedral Metropolitana, todos caracterizados por volumes limpos, superficies curvas e a integración do formigón armado como material estrutural principal. O seu estilo baseábase na idea de que a arquitectura debía ser expresiva, dinámica e libre, afastándose das formas ríxidas e buscando unha interacción entre a luz, o espazo e as liñas sinuosas. Ademais do seu traballo en Brasília, Niemeyer deixou pegada a nivel internacional con proxectos como a sede da ONU en Nova York, na que colaborou xunto a Le Corbusier, e o edificio da sede do Partido Comunista en París. Exiliado durante a ditadura militar brasileira, trasladouse a Europa, onde continuou desenvolvendo proxectos vangardistas. Ao longo da súa vida, foi recoñecido con numerosos premios, incluído o Premio Pritzker en 1988, consolidando a súa posición como un dos arquitectos máis influentes do século XX. O seu legado perdura a través da súa obra, que segue sendo unha referencia en deseño e innovación arquitectónica.
