Tijdens een evenement in De Balie werd een breed scala aan perspectieven gedeeld over het Nederlandse slavernijverleden, de doorwerking daarvan en de gezamenlijke toekomst. Het programma omvatte persoonlijke verhalen, muzikale bijdragen en dialogen, waarin sprekers reflecteerden op hoe we als samenleving omgaan met dit complexe onderwerp. Inleiding en opzet. Het evenement vormde de afsluiting van een nationale dialoog over het slavernijverleden, opgezet in opdracht van de Nederlandse overheid en in samenwerking met het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Centraal stonden gesprekken die het slavernijverleden verbinden met het heden en de toekomst. Onderdeel van de dialoog was de introductie van de "gespreksstarter" Wie zijn wij, een interactief spel met historische en hedendaagse personages. Dit instrument bleek effectief in het creëren van gesprekken tussen mensen die anders vaak niet met elkaar spreken. Persoonlijke verhalen en ervaringen. Odwin Feri, voormalig politieman en gespreksleider, vertelde over zijn ervaringen bij de gespreksstarter. Hij merkte op dat veel mensen nieuwsgierig waren, maar ook hoe weinig kennis er is over het slavernijverleden. Persoonlijke verhalen bleken cruciaal om deelnemers bewust te maken van de doorwerking van slavernij in het heden. Peggy Bouva deelde haar onderzoek naar haar voorouders via de podcast De Plantage van onze Voorouders. Ze benadrukte het belang van zelfonderzoek en storytelling als middel om vergeten geschiedenis zichtbaar te maken. Mau Weijen en Elena van Blokland reflecteerden op hoe zij hun familiegeschiedenis hebben verweven in hun werk. Elena schreef een boek over haar voorouder Theodor Bray, die plantagetekeningen maakte, en Mau vertelde hoe hij een theaterstuk maakte over zijn betovergrootvader, een theatermaker in Suriname. Uitdagingen en toekomstperspectieven. Het panel met o.a. John Leerdam, theatermaker Mau Weijen en Elena van Blokland sprak over de uitdaging om de geschiedenis inclusiever te maken. Leerdam benadrukte dat de pijn van slavernij niet zomaar verdwijnt en dat structurele aandacht in beleid, onderwijs en kunst essentieel blijft. Astrid Elburg, voorzitter van het herdenkingscomité, sprak over de opgave om alle gemeenschappen te betrekken bij het gesprek, inclusief de inheemse en Maron-gemeenschappen. Ze introduceerde het concept van "goed voorouderschap" als een visie op hoe huidige generaties verantwoordelijkheid kunnen nemen voor een gedeelde toekomst. Handhaving en beleid. Directeur-generaal Arne van Hout stelde dat naast dialoog ook handhaving cruciaal is. Hij benadrukte dat discriminatie en racisme actief moeten worden aangepakt in organisaties, met duidelijke normen en sancties. Tegelijkertijd wees hij op de noodzaak om verschillende vormen van pijn die uit het verleden voortkomen te erkennen. Kunst en muziek. Muzikale bijdragen van Rino Sambo en Friends, waaronder de Tamboe-muziek van Curaçao, verbonden de emotionele en artistieke dimensies van het slavernijverleden met de hedendaagse context. Het evenement maakte duidelijk dat het slavernijverleden diep doorwerkt in de Nederlandse samenleving. Dialoog, educatie, handhaving en persoonlijke verhalen zijn noodzakelijk om dit verleden een waardige plaats te geven en toe te werken naar een inclusieve toekomst.
