Irene Fortuyn

"Ik vind het handig om musea als plekken te zien waar mensen uit de dagelijkse sleur kunnen stappen. Maar waarom moet kunst altijd binnen de muren van een museum te zien zijn? Waarom niet buiten, in de wereld om ons heen? Op die manier kan het landschap ook een canvas zijn; zo kan iedereen de kunst en de natuur voelen en ervaren. Nederland zelf is eigenlijk een sculptuur, een door mensenhanden gemaakt land. Veel beslissingen worden planmatig genomen in kantoren en bureaus, terwijl de mensen die er echt wonen en werken vaak een heel andere kennis hebben over hun omgeving. Dit onderzoek gaat juist over het ontsluiten van die lokale kennis. In veel projecten zie ik dat er vooral theoretische kennis wordt gebruikt, maar de ervaringen van generaties die op de grond werken en wonen worden vaak over het hoofd gezien. Mijn werk gaat over het stellen van vragen aan de wereld. Als kunstenaar begon ik in musea, maar nu werk ik steeds meer in het landschap. Ik wil niet alleen binnen de muren van een museum werken, maar het echte landschap als mijn werkterrein gebruiken. Mijn doel is om op verschillende plekken in Nederland beelden te maken, foto’s en kunstwerken die precies die plekken vastleggen, en daarmee een ander soort kennis zichtbaar te maken. Voor mij is kunst niet alleen het eindresultaat dat in een museum belandt; het onderzoek en de ontmoetingen die eraan voorafgaan, zijn minstens zo belangrijk. Dit proces van praten, luisteren en observeren in het veld zie ik als het echte werk. Wat daarna volgt, de presentatie in een museum of een tentoonstelling, is eigenlijk bijzaak."