John Kormeling

Moet jij er eentje hebben? Hij is erg lekker. Zijn fiets staat er. Hij heeft nog bezoek ook. Ah, heel goed. Ik dacht: waar zit hij eigenlijk? Alles is dicht, ik heb brandstof nodig. Gaat hij nog verder open? Ja, nog steeds half. Nou ja, ik stop half. Hij staat zo afgesteld dat we de boten eerder groen licht kunnen geven. Het gaat allemaal hartstikke snel; het valt me alles mee. Zodra de boten door zijn, laat ik de brug zakken en sluit ik de rijbaan. De rijbrug komt dan naar beneden. We bekijken het hier op het scherm. Als de leuning van de brug in beeld is, staat hij hoog genoeg. Dan weet ik dat hij altijd hoger is dan de doorvaart van het viaduct. Het mooiste is dat hij op het laatste stuk keihard naar beneden gaat, maar het werkt prima. Ik zie vaak mensen staan kijken; ze zijn onder de indruk. Sommige mensen waren tegen de bouw van de brug, maar zelfs zij zeggen nu: “Ja, hij is wel mooi.” Er is een vast deel en een beweegbaar deel, en die moeten scharnieren zodat de brug omhoog gaat zonder dat het zicht geblokkeerd wordt. De brug draait omhoog, en dan staat het wegdek als een plaat in de lucht. Zo kun je goed zien wat er aan beide kanten gebeurt. Het ontwerp lijkt simpel, maar dat maakt het slim. Het idee is dat de brug een contragewicht nodig heeft en ook een plek voor de brugwachter. In Nijmegen zag ik een hefbrug met een keet erbovenop, en dat inspireerde me. De brugwachter zit daar veilig en heeft goed zicht, en hij kan mensen zelfs koffie aanbieden als ze even wachten. Het zou leuk zijn als de wachters overdag iets te doen hebben; misschien kan de ruimte zelfs als een café fungeren. In Tilburg stond een kermisattractie voor een flatgebouw. In het ene raam zaten mensen op een bank tv te kijken, en in het andere zat iedereen vrolijk in de attractie. Dat beeld was geweldig. Dit ontwerp werkt ook zo: je hebt een soort vrijhangend appartement met een terras, en daarachter een appartementengebouw. Het is een echte Rotterdamse brug, met een open vakwerkstructuur zoals de kranen die vroeger in de haven stonden. Die constructie is simpel, efficiënt en van alle kanten goed bereikbaar. Het vakwerk verwijst naar constructies van de Russische ingenieur Shukhov uit de late 1800s. Hij bouwde torens met minimale materialen en maximale hoogte. Het is fenomenaal hoe hij dat bedacht zonder moderne kranen: de constructie werkt als een hijskraan op zich. Dat vakwerkprincipe inspireerde me hier ook. Het is een onvergelijkbaar ontwerp, helemaal nieuw en toch heel functioneel. En mocht Sinterklaas voorbij komen, dan kun je hem fantastisch zien, aan beide kanten zonder dat er iets in de weg staat.