Tijdens een discussieavond bij De Balie werd ADHD verkend als een complexe stoornis die zowel een last als een hulp kan zijn. De stoornis wordt gekenmerkt door aandachtsproblemen en impulsiviteit, en kent genetische en omgevingsfactoren als mogelijke oorzaken. Journalist Hanneke Meijster deelde haar ervaring: de diagnose ADHD bood haar erkenning en inzicht in persoonlijke uitdagingen, zoals moeite met focus en een neiging tot zelfkritiek. Tegelijkertijd merkte ze dat het label haar gedrag soms versterkte, waardoor mildheid naar zichzelf doorsloeg naar zelfgenoegzaamheid. De aanwezige psycholoog benadrukte dat een ADHD-diagnose meer betekent dan enkel gedrag observeren: de impact op functioneren moet significant zijn. Dit maakt ADHD-diagnoses uitdagend, omdat symptomen zoals onrust en vergeetachtigheid ook bij andere stoornissen voorkomen. Daarbij is het label waardevol voor sommige mensen omdat het toegang biedt tot behandelingen, maar het kan ook leiden tot afhankelijkheid van het label. Een ander besproken aspect was de maatschappelijke context. Onze samenleving is ingericht op neurotypisch gedrag, zoals langdurig stilzitten en focus in klaslokalen en op kantoren. Deze normen maken ADHD vaak problematisch, terwijl het in andere omstandigheden minder beperkend zou kunnen zijn. Daarnaast werd aandacht besteed aan zelfdiagnoses, populair op platforms zoals TikTok, die zowel erkenning als misverstanden rondom ADHD kunnen versterken. De avond sloot af met een kritische blik op de rol van labels: zijn ze een noodzakelijke structuur om hulp te organiseren, of reduceren ze menselijke diversiteit tot categorieën? ADHD blijft een spectrum, beïnvloed door sociale normen, persoonlijke ervaringen en de zoektocht naar begrip. Het gesprek benadrukte de noodzaak om zowel empathie als kritisch denken te omarmen in de omgang met psychische labels.
