Isaac Alonso Estraviz é un lexicógrafo galego destacado polo seu compromiso coa defensa do galego como variante do portugués, sendo unha figura clave no reintegracionismo. Nado en 1935 en Vilaseca, Trasmiras (Ourense), licenciouse en Filoloxía Románica en 1977 e doutorouse en Filoloxía Galega en 1999 na Universidade de Santiago de Compostela. Traballou como profesor de Didáctica da Lingua e Literatura Galegas na Universidade de Vigo e participou activamente na Associaçom Galega da Língua (AGAL), defendendo unha aproximación ortográfica do galego ao portugués. En 1986, participou como observador no Encontro sobre a Unificación Ortográfica da Língua Portuguesa no Brasil. Como lexicógrafo, é autor de varias obras fundamentais, destacando o seu Dicionário da Língua Galega(1995), adaptado posteriormente á normativa do reintegracionismo de máximos e dispoñible en liña como e-Estraviz. Outras publicacións relevantes inclúen Dicionário Galego Ilustrado "Nós" (1983), Estudos Filológicos Galego-Portugueses (1987) e Os intelectuais galegos e Teixeira de Pascoães: epistolário (2000), esta última en colaboración con Eloísa Álvarez da Universidade de Coímbra. A súa traxectoria está marcada polo traballo lexicográfico e pola súa defensa dunha normativa lusista para o galego, converténdose nunha referencia no ámbito da filoloxía galego-portuguesa.
